Zasady redagowania artykułów do półrocznika „Przegląd Piśmiennictwa Teologicznego”
Tekst
- Artykuły nadsyłane do periodyku „Przegląd Piśmiennictwa Teologicznego” mogą być publikowane w języku polskim oraz w językach kongresowych.
- Każdy artykuł powinien kończyć się podsumowaniem merytorycznym. Ponadto należy dołączyć napisane w języku polskim streszczenie zawartości treściowej artykułu (ok. pół strony A4) oraz słowa kluczowe (5–7).
- Tekst artykułu winien być zapisany czcionką Times New Roman (rozmiar – 12, interlinia – 1,5).
- Na stronie pierwszej artykułu należy z lewej strony umieścić imię i nazwisko autora oraz nazwę uczelni (lub instytucji, do której jest afiliowany) oraz miasto.
- Artykuł powinien zawierać wewnętrzny podział na mniejsze jednostki merytoryczne.
- W tekście artykułu tytuły dzieł i dokumnetów, a także słowa pochodzenia obcego, należy zapisać kursywą, natomiast cytaty źródłowe umieścić w cudzysłowie bez kursywy.
- Do artykułu należy dołączyć biogram autora (max. 1/4 strony A4).
- Do tekstu artykułu należy dołączyć tzw. Bibliografię zbiorczą, zawierającą pozycje występujące w przypisach według przyjętych norm.
Przypisy
- W przypisach należy zastosować rozmiar czcionki 10.
- Nazwisko autora monografii lub artykułu z czasopisma zapisujemy czcionką typu „wersaliki” (tj. majuskuły), następnie tytuł kursywą, miejsce i rok wydania oraz konkretną stronę.
- W przypadku korzystania z pracy tłumaczonej z obcego języka należy podać inicjał imienia i nazwisko majuskułami jej tłumacza, np.: B. ALTANER, A. STUIBER, Patrologia, tłum. P. PACHCIAREK, Warszawa 1990, s. 128.
- Przy odniesieniach do artykułów umieszczonych w czasopismach podajemy tytuł czasopisma w cudzysłowie, rocznik, rok wydania w nawiasie, numer zeszytu cyframi arabskimi w przypadku braku paginacji ciągłej oraz strony, np.:
P. SZCZUR, Vetera et nova w koncepcji aretologii Klemensa Aleksandryjskiego, „Roczniki Teologiczne” 53 (2006), z. 4, s. 87–105.
- Przy odniesieniach do artykułów umieszczonych w pracy zbiorowej podajemy inicjał imienia i nazwisko wersalikami, tytuł kursywą, a następnie „w:”, po którym następuje inicjał imienia i nazwisko redaktora (redaktorów) majuskułą z dopiskiem „(red.)”, tytuł pracy zbiorowej, nazwę serii (o ile istnieje), miejsce i rok wydania oraz strony, np.:
S. DUCIN, Sztuka nawigacji w Rzymie w okresie Republiki, w: J. ROSTROPOWICZ (red.), Morze w kulturze starożytnych Greków i Rzymian, Opole 1995, s. 228–230.
- Przy wielokrotnych odniesieniach do danego opracowania należy podać inicjał imienia i nazwisko wersalikami, skróconą wersję tytułu kursywą i konkretną stronę.
S. DUCIN, Sztuka nawigacji w Rzymie, s. 229.
- Przy cytowaniu tekstów źródłowych podajemy autora wersalikami, tytuł kursywą (dopuszczalna wersja łacińska tytułu), sygnatura (wedle wewnętrznego podziału tekstu), tłumacza majuskułami, nazwę serii (o ile istnieje), miejsce wydania oraz stronę, np.:
KLEMENS RZYMSKI, List do Kościoła w Koryncie 37, 2-3, tłum. A. ŚWIDERKÓWNA, Biblioteka Ojców Kościoła 10, Kraków 1998, s. 67–68.
- Przy bezpośrednich następstwach tytułu lub autora stosujemy: „Tamże”, „TENŻE”.